همه چیز درباره کمانچه

کمانچه سازی سنتی و اصیل ایرانی است. این ساز شباهت زیادی به قیچک و رباب دارد. این ساز سازی زهی آرشه ای تشکیل شده از کاسه، دسته، پایه و … است. کمانچه می تواند پشت باز و یا کاسه دار باشند. کاسه کمانچه به شکل  کره ای توخالی است از جنس چوب توت. کمانچه دارای  دهانه‌ای است که پوست ساز روی این قسمت تعبیه شده و روی پوست خرک قرار دارد. خرک ساز کمانچه به خرک تار و شباهت دارد. قسمت بعدی دسته ساز است که دقیقا شبیه به یک لوله و تو پر است. دسته ساز کمانچه بر خلاف گیتار فاقد پرده بندی است و سر ساز جعبه های گوشی قرار دارند.

در زبان عربی به ساز کمانچه کمنجا و کمنجه می گویند. این ساز ممکن است در نواحی مختلف ایران با نام های دیگر نیز نامیده شود. قبل از ورود ویولن به ایران کمانچه شهرت بسیار زیادی داشت اما بعد از ورود ویولن به ایران کمی کم رنگ تر شد اما همیشه بعنوان یکی از سازهای اصلی ایرانی و سنتی نامیده می شود. 

ممکن است صدای ساز کمانچه با تغییر زمان عوض شود اما این تغییر صدا به اندازه ی تغییر صدای تار نیست چرا که پوست کمانچه ضخیم تر و کلفت تر از پوست تار است. کمانچه صدایی تو دماغی تر از ویولن دارد. کمانچه ابتدا سه سیم داشت و بعد از ورود ویولن ۴ سیمه شد. کمانچه بصورت نشسته نواخته می شود. و به شکل عمودی در دست سمت چپ نوازنده قرار می گیرد و در دست راست نوازنده آرشه قرار می گیردو نوازنده برای به صدا در آوردن کمانچه باید آرشه را روی سیم ها بکشد.